Laureatka jest nauczycielką języka polskiego i informatyki w I Liceum Ogólnokształcącym z Oddziałami Mistrzostwa Sportowego im. Marii Skłodowskiej- Curie w Sopocie. „Moje życie szkolne nie istniałoby bez ludzi” – mówi nauczycielka. Pani Agnieszka jest otwarta na potrzeby osób neuroróżnorodnych, wspiera uczniów emocjonalnie, kiedy przychodzą do niej z depresją, problemami z tożsamością czy ze zwyczajnym życiem.
Co dla Nauczyciela Roku 2025 oznacza sukces? Uczeń, który twierdzi, że nie lubi polskiego, a lektury są do bani, a na koniec gimnazjum ma ocenę celującą. Albo inny – z dysleksją, który dzięki ciężkiej pracy i specjalnie dobranych przez nauczycielkę ćwiczeniach zdobywa tytuł finalisty w kuratoryjnym konkursie. Albo złapanie kontaktu z wyjątkowo niesforną klasą, udowadniając uczniom, ze można prowadzić lekcję… skacząc. Zakwasy były ogromne, ale się udało. Uczniowie otworzyli się na współpracę, pomogła w tym też integracja – granie w zbijaka i w planszówki. Ci uznawani za trudnych uczniowie ukończyli szkołę jako druga klasa w roczniku (na sześć). To kilka przykładów ze szkół, w których pracowała wcześniej.
W sopockiej „Jedynce” uczy 7. rok. Objęła wychowawstwo klasy rozszerzającej polski i matematykę. Kiedy do niej weszła, okazało się, że nikt się nie odzywa. Zero dialogu. Wyjściem okazały się projekty łączące język polski i ich pasje – malowanie, rzeźbę, gry. Do dziś ma znakomity kontakt z absolwentami.
Nauczycielka obroniła dwie prace doktorskie – z literaturoznawstwa (w 2017) i z pedagogiki (w 2025). Prowadziła badania na temat grywalizacji, escape roomów i projektów interdyscyplinarnych, a także badania historyczno-pedagogiczne. Publikowała artykuły naukowe m.in. w „Przeglądzie Historyczno-Oświatowym”,
a wyniki swoich badań prezentowała na konferencjach. Jest autorką wielu artykułów naukowych.
Pani Agnieszka była też prelegentką i szkoleniowcem na kilkudziesięciu konferencjach i szkoleniach. Zrealizowała 8 grantów edukacyjnych i ponad 90 projektów – filmów, zajęć, spotkań, konferencji, konkursów. Przez 12 lat prowadziła koło informatyki i robotyki w ramach grantu Centrum Mistrzostwa Informatycznego, jest autorką innowacji pedagogicznej Projektowy Język Polski, prowadzi warsztaty dla nauczycieli szkół podstawowych, realizuje projekt Urzędu Miasta w Sopocie „Twój pomysł, Twój biznes” związany z doradztwem zawodowym.
Królestwem pani Agnieszki jest sala 28, w której na początku trudno było się przecisnąć między ławkami. Dziś jest to gabinet polonistyczny, ciekawie umeblowany dzięki ludziom, którzy w internecie oddają meble. Mają tam także m.in. tablety, monitor interaktywny, a nawet maszynę do bingo, na której losuje się „nieszczęśników” do odpowiedzi. W sali 28 są plastry, zapasowe baterie, przydasie papiernicze. Jak ktoś szuka czegoś nietypowego, to u niej zawsze znajdzie. Na zajęciach można sobie zrobić herbatę, kawę i pożyczyć piłeczkę do ściskania, żeby rozładować emocje. Uczniowie, którzy odnoszą sukcesy – nawet jeśli jest to poprawka z jedynki na dwójkę – mogą liczyć, że nauczycielka przybije im specjalną pieczątkę.
„Moje życie szkolne nie istniałoby bez ludzi, to właśnie uczniowie stoją za klimatem Sali 28. (…) wnoszą do niej energię, radość, pomysły” – mówi nauczycielka.
Pani Agnieszka jest otwarta na potrzeby osób neuroróżnorodnych, wspiera uczniów emocjonalnie, kiedy przychodzą do niej z depresją, problemami z tożsamością czy ze zwyczajnym życiem.
Jaką szkołę chce stworzyć dla swoich podopiecznych? Taką, do jakiej sama chodziła w Pruszczu Gdańskim i jaką stworzyli tam jej nauczyciele – miejsce bezpieczne, twórcze i radosne.