W wieku 94 lat zmarła prof. Maria Janion, historyczka literatury, specjalistka od polskiego romantyzmu, autorka wielu ważnych dla polskiej humanistyki książek
Maria Janion urodziła się w 1926 r. w Mońkach. Do końca wojny mieszkała w Wilnie, gdzie należała do podziemnego Związku Harcerstwa Polskiego. W ramach repatriacji jej rodzina została przesiedlona do Bydgoszczy.
Po wojnie studiowała polonistykę na Uniwersytecie Łódzkim, a potem na Uniwersytecie Warszawskim. Jednocześnie publikowała pierwsze teksty w pismach literackich. Od 1948 r. pracowała w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, z którym związana była aż do śmierci. W 1963 r. została profesorem.
W czasie represji wymierzonych w środowisko uniwersyteckie po Marcu 1968 r. została zwolniona z Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku. Jej wykłady na temat tradycji romantycznych uznano za wywrotowe i buntownicze. Swoją pracę kontynuowała na Uniwersytecie Gdańskim i Uniwersytecie Warszawskim.
Maria Janion była członkiem Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności.
Dla kolejnych pokoleń inteligencji Maria Janion jest autorką ważnych książek, w których przedstawiała swoją wizję polskiego romantyzmu, kluczowego okresu w historii naszego kraju, jako przejawu indywidualizmu, buntu jednostki, wielkich dylematów moralnych, mierzenia się z chrześcijańską tradycją. W opinii Marii Janion, polski romantyzm trwał wyjątkowo długo, bo do końca XX wieku.
Maria Janion należała do ikon polskiego feminizmu.
Prof. Janion to autorka takich książek jak m.in. „Romantyzm. Studia o ideach i stylu” (1969 r.), „Gorączka romantyczna” (1975), „Kobiety i duch inności” (1996), „Bohater, spisek, śmierć: wykłady żydowskie” (2009).
Należała m.in. do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Polskiego PEN Clubu, pracowała w jury Nagrody Literackiej NIKE.
(PS, GN)