Wehikułem czasu dla nas są miejsca i zdjęcia, które często przechowujemy w albumach. Wehikułem dla naszych uczniów są zdjęcia przechowywane w chmurze albo na smartfonie

„Dużo bym dał, by przeżyć to znów, wehikuł czasu to byłby cud”. Kto z nas nie podpisze się obiema rękami pod słowami legendarnej piosenki zespołu Dżem? Kto z nas nie chciałby jeszcze raz przeżyć tych samych szkolnych dni? Kto z nas nie docenia dziś „problemów”, które na tamten moment mieliśmy w szkolnej ławce? Kto z nas nie wspomina miejsc, przyjaciół ze szkolnej ławki, nauczycieli czy fantastycznego czasu spędzonego w wieku dorastania? Ile było planów, marzeń, młodzieńczych wyrzeczeń, fascynacji i emocji, które towarzyszyły nam w szkolnych ławach, tylko my pamiętamy. W klasach często nie było Mariusza, Bartka czy Ani, tylko był „Marian”, „Łysy” albo „Ruda”, którzy obecnie stali się prawnikami, właścicielami własnych biznesów czy chociażby nauczycielami. Wehikułem czasu dla nas są miejsca i zdjęcia z tamtych lat, które raz na jakiś czas przeglądamy w domowym zaciszu. Wehikułem dla naszych uczniów są również zdjęcia, ale te przechowywane w wirtualnej chmurze albo na smartfonie, który na przestrzeni następnych kilkunastu lat zmienią co najmniej kilkanaście razy.

Gdy tak wspominam ten miniony czas, wiem jedno, że to nie poszło w las*

Oczywiście mam na myśli tutaj szeroko pojętą edukację, która − wszyscy jako edukatorzy − chcielibyśmy, aby nie poszła w las, aby nauczyła młodzież krytycznego myślenia, pracy w grupie oraz kreatywności, która może zostać zdobyta podczas wymyślania swoich projektów. Bardzo dobrym rozwiązaniem, które polecam przy wszelkiego rodzaju pracy grupowej lub pracy metodą projektu, jest „sprawdzenie, co robi konkurencja”. To powszechna praktyka dostępna w biznesie czy szczególnie w marketingu, pozwalająca jeszcze bardziej dopracować swój produkt lub zintensyfikować działania w celu wyprzedzenia konkurencji. U mnie w klasie uczniowie często spacerują i podglądają swoich rówieśników, tylko po to, aby wzbudzić kreatywność, tylko po to, aby inaczej spojrzeć na swoje dzieło i sprawić, aby było lepsze. Oczywiście ta metoda ma też swoje wady, której podstawową jest kopiowanie pomysłu często 1:1, ale rozmowa i omówienie mocnych i słabych stron projektu powoduje zawsze lepsze, bardziej kreatywne podejście przy okazji realizacji następnych projektów.

To już minęło, ten klimat, ten luz. Wspaniali ludzie nie powrócą, nie powrócą już!

Sprawmy, aby ten klimat, ten luz powrócił, sprawmy, aby emocje i atmosfera była zachowana na dłużej niż zawodna i ulotna ludzka pamięć. Wykorzystajmy nowoczesną technologię, aby stworzyć swoisty wehikuł czasu dla klasy 7b czy 8a,który będzie stał na zapleczu sali informatycznej i czekał na rozpakowanie po 10/15/20 latach. My mieliśmy swoje złote myśli – niech nasi uczniowie zrobią dla siebie breloki lub swoje podpisy, które zamkniemy w pudełku z podpisem 8a i którego nie będzie można otworzyć wcześniej niż za 20 lat – bo tak będzie stanowił napis nadrukowany na nim. Gotowi? To, do roboty!

Pamiętam dobrze ideał swój. Marzeniami żyłem jak król

Przelejmy wizualizację i marzenia o tym, jak może wyglądać projekt pudełka i jego zawartości na wirtualną kartę papieru, zwaną „Płaszczyzną roboczą” w aplikacji Tinkercad. W tym celu przygotujemy kwadratowe zamykane pudełko, z napisem na zewnątrz, na wykonane wcześniej breloki z imionami, sentencjami lub pseudonimami. Projekt breloków zrealizujemy, wykorzystując moduł rysowania odręcznego oraz podstawowe kształty, z których zrobimy podstawę do breloka. Cały materiał możesz obejrzeć na poniższym materiale video.

Lecz we mnie zostało coś z tamtych lat, mój mały, intymny, muzyczny świat

Nowoczesna edukacja to edukacja aktywna, edukacja włączająca, edukacja oparta na doświadczeniu. Tylko taką edukację jest najłatwiej przyswoić, ponieważ wywołuje ona emocje, ponieważ wywołuje ona zaangażowanie, a gwarantuję Wam, że Wasi uczniowie będą zaangażowani w wykonanie tego projektu, przecież robią to dla siebie, dla swojego lokalnego i małego dziedzictwa…

Łukasz Gierek

*Śródtytuły są cytatami z piosenki „Wehikuł czasu”, autorzy utworu: Adam Otręba/Ryszard Henryk Riedel

>> Poprzednie części cyklu ukazały się w GN nr 12 z 23 marca br. i GN nr 14-15 z 6-13 kwietnia br. Ich rozszerzone wersje można znaleźć na: glos.pl/przewodnik-technologie-bez-tajemnic

>> Więcej: www.eisystem.pl/poradnik3d/

>>Artykuły z cyklu „Technologie bez tajemnic” powstają we współpracy z firmą EiSystem, odpowiedzialną za powstanie EkoSystemu Banach