Po upływie niemal dwóch miesięcy edukacji zdalnej widać jak na dłoni, że same cyfrowe narzędzia i możliwości nie wystarczą, jeśli nie pójdzie za nimi mądra pedagogika, dostosowana do wymagań XXI w.
Ankieta redakcyjna Głosu Nauczycielskiego
Szkoła po pandemii – pod tym hasłem publikujemy odpowiedzi na pytania w ankiecie redakcyjnej z udziałem laureatów naszego Konkursu Nauczyciel Roku. Cykl otwiera wypowiedź Marcina Zaroda.
***
Głos: Od kilku tygodni – to już prawie dwa miesiące – kształcenie odbywa się w sposób zdalny. Czas na podsumowanie: co z tego wynika, jakie wnioski można wyciągnąć?
Kiedy myślę o tym, w czym uczestniczymy, nasuwają mi się trzy refleksje. Po pierwsze, czas koronawirusa jest wielkim szkłem powiększającym, przez które widać wszystkie dotychczasowe ułomności systemu edukacji. Warto z tego skorzystać, żeby zauważyć te, których usunięcie może się przyczynić do potencjalnej poprawy polskiej szkoły. Po drugie, widać, że dosłownie z dnia na dzień życie, a raczej koronawirus, było w stanie zrobić coś, co grupy nauczycieli innowatorów, typu Superbelfrzy RP, próbują promować od niemal 10 lat, czyli udowodnić przydatność narzędzi cyfrowych i zachęcić nauczycieli do tego, żeby z nich korzystali. Po trzecie jednak, po upływie niemal dwóch miesięcy edukacji zdalnej widać jak na dłoni, że same cyfrowe narzędzia i możliwości nie wystarczą, jeśli nie pójdzie za nimi mądra pedagogika, dostosowana do wymagań XXI w., jeśli nauczycielom po prostu zabraknie empatii dla ucznia i jego rodziny.
(…)
Cała wypowiedź w Głosie Nauczycielskim nr 20-21 z 13-20 maja br. Czytajcie w wydaniu papierowym i elektronicznym (ewydanie.glos.pl)
***
Marcin Zaród – nauczyciel języka angielskiego z Tarnowa, Nauczyciel Roku 2013, w marcu br. stworzył Tarnowską Akademię Nauki, czyli internetową telewizję wspomagającą nauczycieli i uczniów w zdalnym kształceniu.
Na zdjęciu: Marcin Zaród podczas wiecu poparcia dla strajku nauczyciel, kwiecień 2019 r. Fot. Dariusz Zaród