1 marca, już po raz 12 obchodzony jest Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Święto poświęcone jest żołnierzom tzw. antykomunistycznego podziemia. Zostało ustanowione 3 lutego w 2011 roku. Niektóre szkoły i placówki oświatowe mają za swoich patronów tzw. żołnierzy wyklętych.
Data 1 marca nie jest przypadkowa. Tego dnia w 1951 r. w więzieniu na warszawskim Mokotowie, po pokazowym procesie, między godziną 20.00 a 20.45 strzałem w tył głowy zostali rozstrzelani przywódcy IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” – prezes WiN ppłk Łukasz Ciepliński („Pług”, „Ludwik”) i jego najbliżsi współpracownicy: Adam Lazarowicz, Mieczysław Kawalec, Józef Rzepka, Franciszek Błażej, Józef Batory i Karol Chmiel.
Dziś #1marca – Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Święto ustanowione w rocznicę zamordowania przez komunistów członków podziemia niepodległościowego. Przywracamy pamięć tym, którzy za walkę o wolną Ojczyznę zapłacili najwyższą cenę. pic.twitter.com/gCZ4J2H9x1
— Władysław Kosiniak-Kamysz (@KosiniakKamysz) March 1, 2024
„W hołdzie ‘Żołnierzom Wyklętym’ – bohaterom antykomunistycznego podziemia, którzy w obronie niepodległego bytu Państwa Polskiego, walcząc o prawo do samostanowienia i urzeczywistnienie dążeń demokratycznych społeczeństwa polskiego, z bronią w ręku, jak i w inny sposób, przeciwstawili się sowieckiej agresji i narzuconemu siłą reżimowi komunistycznemu (…) Dzień 1 marca ustanawia się Narodowym Dniem Pamięci ‘Żołnierzy Wyklętych’” – zapisano m.in. w uchwalonej przez Sejm 3 lutego 2011 r. ustawie.
Minister @DeraAndrzej reprezentował Prezydenta RP @AndrzejDuda podczas uroczystych obchodów Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych, które odbyły się w Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL – b. Areszcie Śledczym Warszawa–Mokotów przy ul. Rakowieckiej.… pic.twitter.com/NCBTyHJ0Ql
— Kancelaria Prezydenta (@prezydentpl) March 1, 2024
Prezydent Bronisław Komorowski podpisał ustawę o ustanowieniu Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” 9 lutego 2011.
W Polsce trwa spór o życiorysy części żołnierzy, którzy nie złożyli broni po wojnie i zdecydowali się na dalszą walkę. Dyskusja dotyczy nie tylko postawy zbrojnego oporu jako metody walki z narzuconym reżimem, ale często konkretnych działań oddziałów czy decyzji ich dowódców.
(GN)
Fot: Sejm.gov.pl