„W szkolnictwie podstawowym i ponadpodstawowym, włączenie elementów edukacji klimatycznej do poszczególnych przedmiotów będzie wymagało zapewnienia nauczycielom możliwości kształcenia i rozwoju zawodowego w tym zakresie. Szanując ich dotychczasowe doświadczenie i autonomię, należy zapewnić nauczycielom niezbędną pomoc i wsparcie merytoryczne, również w zakresie krytycznych kompetencji emocjonalnych” – podkreśla m.in Komitet Problemowy ds. Kryzysu Klimatycznego przy Prezydium PAN. Naukowcy oceniają, że edukacja klimatyczna nie wymaga wprowadzenia nowego przedmiotu w szkołach.
Eksperci zwracają uwagę na fakt, że edukacja klimatyczna nie jest oddzielną domeną wiedzy wymagającą wprowadzenia nowego przedmiotu szkolnego. Wręcz przeciwnie – musi być realizowana w ścisłym związku z już istniejącym programem szkolnym – nie tylko fizyki czy geografii, ale także przedmiotów humanistycznych i społecznych.
Co równie istotne, edukacja klimatyczna – jak wskazują naukowcy – powinna być skierowana nie tylko do dzieci i młodzieży, ale także (a może nawet: przede wszystkim) do dorosłych, szczególnie tych decyzyjnych w kwestiach istotnych dla środowiska, społeczeństwa i gospodarki.
„Nie jest możliwe posiadanie skutecznej i aprobowanej przez społeczeństwo polityki klimatycznej bez powszechnego zrozumienia, że dziś, wskutek działalności człowieka, klimat ociepla się w stopniu bezprecedensowym w historii naturalnej” – zaznacza PAN.
„Edukacja na poziomie wyższym na wszystkich kierunkach kształcenia powinna przekazywać wiedzę o klimacie i przyczynach jego obecnej zmiany. Brak tejże uniemożliwia rozumienie współczesnego świata i jego wyzwań technologicznych i społecznych. W celu eliminacji błędnych treści i aktualizacji danych zgodnie ze współczesnymi badaniami i stanowiskami wskazane jest dokonanie przeglądu i aktualizacji podręczników oraz innych materiałów dydaktycznych” – postulują.
W komunikacie wskazano również, że z badań opinii społecznej wynika, że ok. trzech czwartych Polaków uważa postępującą katastrofę klimatyczną za fakt i dostrzega konieczność natychmiastowemu zapobieganiu jej.
„Jednocześnie jednak Polacy czują bezradność. Przekonanie, że uda się powstrzymać kryzys klimatyczny, spada. Te same badania dokumentują niższy niż deklarowany stan wiedzy na temat środowiska i klimatu, zależność opinii na temat zagrożeń klimatycznych od ostatnich zdarzeń związanych z pogodą i podatność na tzw. greenwashing (nieuzasadnione lub słabo uzasadnione ‘zazielenianie wizerunku’ firm, produktów, działań czy usług)” – czytamy.
W reakcji na te ustalenia powstało wiele inicjatyw społecznych i państwowych, które mają upowszechniać edukację klimatyczną. Jednak, jak zauważono w komunikacie, działania edukacyjne kierowane są przede wszystkim do dzieci i młodzieży, trudno jest więc oczekiwać szybkich efektów w postaci opartych na wiedzy działań.
Komitet Problemowy ds. Kryzysu Klimatycznego zwraca uwagę na kilka elementów kluczowych dla skuteczności edukacji klimatycznej. Wśród wymienionych w dokumencie aspektów są m.in. konieczność zbudowania powszechnej świadomości, że działalność człowieka jest zasadniczym czynnikiem kształtującym obecne zmiany klimatu, oraz potrzeba edukacji skierowanej do dorosłych, szczególnie decydentów politycznych i gospodarczych.
Pełny komunikat można znaleźć tutaj
(GN)
Fakty, mity, manipulacje. Polityka klimatyczna. Dr hab. Jacek Wasilewski: Jak jesteśmy oszukiwani?
Apel ZNP, EI i EARTHDAY.ORG. Walka ze zmianami klimatycznymi musi mieć edukacyjną twarz