„Koledzy i Koleżanki! Znając Wasze gorące umiłowanie Ojczyzny, wiemy, że nikt z Was nie uchyli się od służby dla Niej!” – taki apel ukazał się na pierwszej stronie Głosu Nauczycielskiego w lipcu 1920 r., na miesiąc przed pamiętną Bitwą Warszawską.
O zwycięstwie wojsk polskich pod wodzą Józefa Piłsudskiego nad bolszewikami zadecydowała Bitwa Warszawska z 15 sierpnia 1920 r. uznana przez Edgara Vincenta D’Abernona (1857-1941), brytyjskiego polityka, dyplomatę i pisarza za 18. bitwę w historii świata o przełomowym znaczeniu.
W dziele mobilizowania społeczeństwa polskiego do walki z najeźdźcą znaczącą rolę odegrał Związek Polskiego Nauczycielstwa Szkół Powszechnych (taką nazwę nosił wówczas ZNP), który na łamach Głosu Nauczycielskiego (GN nr 9-10 z 15 lipca 1920 r.) wzywał: „Koledzy i Koleżanki! Odezwa Naczelnego Wodza poruszyła cały naród! Ojczyzna w potrzebie! Ojczyzna wzywa obywateli do broni!”.
Związkowcy przypominali, że „nauczycielowi nie wypada inaczej zgłosić się do wojska jak tylko na czele hufca zwerbowanych ochotników”. Niezdolni do służby frontowej powinni wstąpić do służby zastępczej w instytucjach wojskowych.
„Wszyscy pozostali wytworzyć muszą niezłomny front wewnętrzny, front nie tylko czynu, ale opinii, ducha i hartu, działający ściśle podług poleceń i wskazań Naczelnego Dowództwa. Praca ta jest równie ważna i niezbędna, jak i walka na froncie bojowym, gdyż agitacja antymilitarystyczna i antypaństwowa bolszewicka szerzy się po kraju” – podkreślał Zarząd Główny ZNPSP.
Odezwa kończyła się zawołaniem: „Niech żyje Wolność! Niech żyje Niepodległa Rzeczpospolita Ludowa! Niech żyje ukochany Wódz Józef Piłsudski!”.
***
Więcej na ten temat w naszym serwisie:
https://glos.pl/tag/wojna-1920
Wojna 1920. Dr Piotr Wierzbicki o nauczycielach związkowcach walczących w obronie Niepodległej
Nauczycielski Komitet Obrony Narodowej. Związek w obronie granic odrodzonej II Rzeczypospolitej
Wojna 1920. Gen. Bolesław Popowicz i inni członkowie Związku w wojnie polsko-bolszewickiej