Sprawdzam! Edukacja oparta na dowodach


Czy ocenianie kształtujące jest OK? Czy jest efektywne? Sięgnijmy do wyników badań. Dowody są tutaj przekonujące, ponieważ nie opierają się na pojedynczych studiach, lecz metaanalizach wielu badań

W poprzednim odcinku serii „Sprawdzam!” omówiłem wybrane wskazówki, jak nauczać dzieci uczenia się („Uczenie uczenia się”, GN nr 46-47 z 11-18 listopada br.). W tym zaś chcę spopularyzować tezę wspartą empirycznymi dowodami, że ocenianie może również służyć dzieciom i młodzieży w procesie uczenia się.

 

Demon ocen?

Ocenianie źle się kojarzy. Z jednej strony nauczycielki i nauczyciele spotykają się podczas wielu szkoleń psychoedukacyjnych z hasłem „Nie oceniaj!”. Ocenianie często przedstawiane jest jako rujnujące dla relacji międzyludzkich, a więc również dla relacji wychowawczych w szkole. Z drugiej szkoła jako instytucja wymaga od nich, by oceniali postępy (i braki) w nauce uczniów i uczennic. I cokolwiek by się robiło w codziennej praktyce nauczania, to zawsze na końcu trzeba przy nazwisku ucznia lub uczennicy wystawić ocenę w skali od 1 do 6 (albo  dokonać oceny opisowej, jeśli jest to możliwe lub wymagane).



(…)

 

Tomasz Garstka, psycholog

 

Cały tekst – GN nr 48-49 (e-wydanie)



Pozostałe artykuły w numerze 48-49/2020: