To flip or not to flip – wady i zalety odwróconej lekcji


Lekcja odwrócona (flipped learning lub flipped classroom) to jedna z najciekawszych metod zwiększających efektywność nauczania. Bazuje na dynamicznym wykorzystaniu materiałów edukacyjnych przez uczniów

Praca z większą grupą uczniów zawsze musi łączyć się z uwzględnieniem jej różnorodności – pod względem charakteru, uwarunkowań środowiskowych, poziomu motywacji lub naturalnych predyspozycji. Potrzeba indywidualizacji nauczania jest wyraźnie widoczna, ale ze względu na czas trwania tradycyjnej lekcji bywa często trudna do zrealizowania.

Wyzwaniem jest więc odpowiedź na pytanie, jak zaangażować grupę, która potrzebuje więcej czasu na opanowanie materiału i dostosowanie się do tempa lekcji. Odpowiedź, przynajmniej częściową, opracowano w ramach koncepcji odwróconej lekcji. To metoda, która – jak sama nazwa wskazuje – niejako odwraca role ucznia i nauczyciela, a także tradycyjną kolejność etapów przyswajania informacji. Idea ta zakłada, że uczeń najpierw podejmuje próbę samodzielnego przyswojenia wiedzy, a na lekcji ją utrwala i pogłębia. Nauczyciel staje się natomiast mentorem, który pomaga rozwiązać napotkane problemy, wyjaśnić niezrozumiałe kwestie i wskazać, jak nabytą wiedzę wykorzystać w praktyce.

Podstawowe założenie odwróconej lekcji opiera się na elementach praktycznej realizacji modelu SDL (ang. Self-Directed Learning), który gwarantuje uczniowi większą swobodę uczenia się, bez ograniczania się do standardowej 45-minutowej lekcji. Self-Directed Learning zachęca, aby to uczeń decydował o tym, kiedy i w jaki sposób nauczyciel ma mu pomóc rozpoznać swoje potrzeby i wypracować optymalny dla niego sposób na opanowanie treści.



(…)

 

Anna Ciszewska

nauczycielka języka angielskiego w Zespole Szkół nr 1 im. Gustawa Morcinka w Tychach

 

Więcej – Głos Nauczycielski nr 42-43 (e-wydanie)



Pozostałe artykuły w numerze 42-43/2020: