Od A do Z. Nauczanie oparte na dowodach (3). B – Błądzenie a poczucie skuteczności


Jak budzić wiarę w siebie u uczniów i uczennic? Jak umożliwiać im odczuwanie, że są kompetentni? Wyniki badań naukowych wskazują, że spełnione muszą być co najmniej trzy warunki. Jakie?

Nauczycielkom i nauczycielom podczas szkoleń, a rodzicom za pośrednictwem poradników często wpaja się przekonanie, że wysokie poczucie własnej wartości dziecka jest warunkiem jego sukcesów szkolnych. Pojawia się więc wiele wskazówek, jak należy postępować. Wskazuje się, że m.in. trzeba afirmować potencjał dziecka, co pozwoli mu docenić siebie i odblokować (lub w pełni realizować) swoje możliwości. Stąd też pochodzi pomysł, by udzielać uczniom i uczennicom wyłącznie (lub niemal wyłącznie) pozytywnych informacji zwrotnych o ich postępach, a nie koncentrować się na błędach, niedoskonałościach i niedociągnięciach, ponieważ może to spowodować utratę wiary w siebie i zniechęcić je do uczenia się. Ile w tym prawdy?

 

Mit samooceny

Rozpocznę od uporządkowania terminów. Poczucie własnej wartości, inaczej samoocena, jest jednym z aspektów postrzegania siebie („ja”) i dotyczy zgeneralizowanego poczucia ważności i godności własnej osoby oraz swojej pozytywności. Termin „samoocena” w szkole bywa używany w znaczeniu samooceniania, czyli samodzielnego oceniania przez ucznia lub uczennicę według ustalonych kryteriów wykonania zadań.



(…)

 

Tomasz Garstka

psycholog

 

Cały tekst – GN nr 7-8 (e-wydanie)



Pozostałe artykuły w numerze 7-8/2021: